Ψηφίσατε το Βαραβά.

Αγαπημένα φιλαράκια λέγατε η φάση μου έχει κάνει κοιλιά, τώρα πια κάνει γύρω απο το λαιμό σας θηλιά, όπως λέγανε το ενενήντα εννιά οι ΤΧC, πριν περάσουν στην αντίπερα όχθη και τους στείλουμε να πάνε στο γεροδιαολο για πάντα. Ούτως ειπείν, για μια ακόμη φορά μετά από καιρό, καλημέρα από ΤΑ ΝΤΕΞ ΤΗΣ Β. !

Καλημέρα και καλό Πάσχα αν και δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνουμε θέμα. Εγώ ανασταίνομαι κάθε Κυριακή πρωί μετά τις εκφυλες νύχτες στα μπαρς για να έρθω Βέργινα κι ένα κερί δε μου ανάψετε. Ευτυχώς μου ανάβουν λαμπάδες τα τσακάλια και λιβανίζουμε τα μυαλά μας μέχρι να μας χτυπήσει το Άγιο Πνεύμα στον κροταφικό λοβό. Κατόπιν πεθαίνω σε κάποια μπάρα και φίλοι και εχθροί ψελνουν πάνω από το σκήνωμα μου, έραναν τον τάφο αι μυροφοροι μπύρα! Και την επόμενη στέκομαι στα ντεξ ολοζώντανος, ως προείπα, και απέναντι, πίσω από το μπεν-μαρί, στέκει ο Θεός που μας μισεί, προσωπικά και τον καθένα μας ξεχωριστά, που έλεγε και ο Boy. Σιγά τον μάγκα που τον γιορτάζετε σήμερα. Αυτός είχε τέσσερις τρύπες στα χέρια και τα πόδια, εγώ έχω πέντε στο πρόσωπο και καμία δεκαριά γαμάτα ταττου κάτω απ'τα ρούχα. Χριστός-Γιακουμάκης σημειωσατε μηδέν - ένα. Δεν ήταν θαύμα η Ανάσταση, κόβω τον κωλο μου ότι ο Πανάγιος Τάφος είχε πίσω πόρτα. Για μένα θαύμα είναι ότι ζει ακόμα ο Πατέρας που ήταν πρεζακιας απ' όταν πήγαινα Δημοτικό στην Κωλέττη. Θαύμα είναι ότι γύρω γύρω είναι Πάσχα και στη Β. απλά Κυριακή. Ναι, κάνουμε διανομή σήμερα! Γαμηθηκατε να με ρωτάτε. Θαύμα είναι ότι ο καθεδρικός της Νοτρ Νταμ υπέκυψε στις φλόγες ενώ ο καθεδρικός των Εξαρχείων στέκει αγέρωχος και ο μεγάλος - εγώ - είναι μέσα και τον λειτουργεί. Και αν νομίζετε πως βλασφημώ που μιλάω έτσι θα σας πω, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο καβαλέτο, γιατί, σε αντίθεση με εσάς, έχω βγάλει και μια Καλών Τεχνών, μην ξεχνιόμαστε. 

Πάσχα, σιγά τα αυγά! Τα κόκκινα. Αυτά που βάψαμε με το αίμα των αναρχικών μαρτύρων του Σικάγο καθότι πλησιάζει Πρωτομαγιά. Για να είμαστε εδώ, στο μαγαζί, σήμερα μάλλον έχασαν τη ζωή τους για το τίποτα. Όσο για το Χριστό, πέθανε για κάποιου τα αμαρτήματα, αλλά όχι για τα δικά μου όπως είπε η Patti Smith. Εγώ τις αμαρτίες μου τις διασκεδάζω και κάνω το σταυρό μου ανάποδα. Έχω ανάψει τις ψησταριές με Άγιο Φως, έχω ανασκολοπήσει αμνοερίφια για να χορτάσετε σάρκες, έχω ανέβει το Γολγοθά της ζωής του καλλιτέχνη και στέκω μόνος στην κορυφή ενώ τα όνειρα μου με πρόδωσαν τρις πριν ο αλέκτωρ λαλήσει και σας περιμένω να μου δώσετε το φιλί του Ιούδα. Τα χειρότερα έρχονται και δε θα πω απελθέτω απ'εμού το ποτήριον τούτο. Θα το καταπιώ και το σημερινό και ας ψηφίσατε το Βαραβά δημοκρατικά κι ωραία. Είμαι πάντα στα ντεξ, εκεί που με αφήσατε, και κατεβάζω καντήλια μέχρι να αγιάσω. Εδώ μέσα ή ζωή εν τάφω και στην πλατεία η ζωή εν μπάφω. Και φως στο τούνελ, Άγιο ή μη, κανένα. Μόνο βομβαρδισμός από βάριο, νετρόνια και ήλεκτρο για όσους γνωρίζουν. 

Όστις πείνασε λοιπόν, όστις ξέμεινε στην Αθήνα, όστις βλέπει τη ζωή να τον προσπερνά και να του κάνει κωλοδάχτυλο οπίσω μου έλθει.  Περάστε να σας ευλογήσω και πιστέψτε. Σε εμένα! Αμήν!