Το μεροκάματο του τρόμου.

Καλημέρα αγαπημένα μου φιλαράκια από τα ντεξ της Β.

Σήμερα αποφασίζετε ποιος και ποια θα κλάνει σε έδρανα και δημοτικά συμβούλια όμως στο νέο Ντιτρόιτ έχουμε εδώ και μια βδομάδα άλλες εκλογές. Προσπαθούμε να αποφασίσουμε ποιος είναι ο πιο σκληρός καργιολης στην πλατεία και σε ποιον θα ανήκει το πιο δυνατό πόστο για νταραβέρια στην Αθήνα. Αντι για ψήφους σε κουτιά οι πραγματικοί μάγκες φυτεύουν σφαιρες. Δεν έχει πλάκα, έχουν βγει γκάνια και ο άμαχος πληθυσμός τρέχει να σωθεί και όχι τίποτα άλλο αλλά αναστατώνεται και η εκλεκτή πελατεία της Β. που απολαμβάνει τα γεμιστά με κιμά που κάνανε δυναμικό καμ μπακ στο μπεν μαρί του καθεδρικού. Επειδή λοιπόν σερβιτόροι, ντελιβεράδες, ψήστες και τηλεφωνητές δουλεύουμε σε συνθήκες πόλεμου προειδοποιώ ότι δε σηκώνουμε πολλά πολλά. Φτύστε το υφάκι όταν μας παίρνετε τηλέφωνο, σκάνε σφαίρες στην πόρτα μας, δεν ψαρώνουμε με τις εξυπνάδες που μας ξεφουρνίζετε. Μόνο ο μάγειρας μας δικαιούται να ξεφουρνίζει το all time classic κοτόπουλο φούρνου, όλοι οι άλλοι μόκο. Τι με παίρνεις τηλέφωνο, μαν μου και μου λες, βάλε δύο καλάμια κότα. Ναι, τι; Μήπως να πέσω να παίρνω κιόλας; Μίλα καθαρά και πες, δύο καλαμάκια κοτόπουλο παρακαλώ γιατί θα σκάσει ο διανομέας μας με το παπί λαμπάδα από τα Εξάρχεια μέχρι την Κυψέλη -ναι, πλέον κάνουμε διανομή και στην Κυψέλη, γιατί μπορούμε- και θα σε γεμίσει τσουριές. Και εσείς οι άλλοι που μας κολλάτε γιατί δεν ρίχνουμε τις τιμές ενώ έπεσε ο ΦΠΑ στην εστίαση απαντάμε πως θέλουμε πιο πολλά φράγκα στην τσέπη για να κάνουμε φλεξ τις αλυσίδες μας. Γιατί αν δεν πουλήσεις λίγο μούρη σε έχουν όλοι χεσμένο στα Εξάρχεια. Κι όταν παίζεις το παιχνίδι της πλατείας ή κερδίζεις ή πεθαίνεις.

Δεν είμαστε εστιατόριο πια, είμαστε συμμορία. Η ζωή μας έκανε έτσι, το μεροκάματο του τρόμου.
Αν το λέει η περδικούλα σας ελάτε να γίνετε πιτόγυρα με των δύο και δέκα. Σας περιμένουμε χόμιζ. WORD!