Αγαπημένα
φιλαράκια καλησπέρα από τα ντεξ της Β.
Καλησπέρα και καλή Παναγιά.
Σταματήστε να παίρνετε τηλέφωνο και να
ρωτάτε αν είμαστε ανοιχτά. Είμαστε πιο
ανοιχτά και από τα πόδια της Θεομήτορος
όταν γεννούσε το Μεσσία, Κύριο και Σωτήρα
σας Ιησού Χριστό. Σε αντίθεση με την
Παναγία δεν κοιμόμαστε ποτέ. Δεν είναι
εύκολο να ανταποκριθούμε σε μια τόσο
απαιτητική αποστολή αλλά έχουμε τη
συνταγή της επιτυχίας. Το μαγαζί
επανδρώνεται από ασεβείς άθεους σαν
και του λόγου μου, αλλόθρησκους και
αλλοδαπούς χριστιανούς που τους έχει
φτύσει ο Θεός τους και του κρατάνε μούτρα
γιατί τους έριξε στην Ελλάδα. Είναι
πάντα πρόθυμοι να δουλέψουν στις
υποχρεωτικές αργίες για να μπούνε στο
μάτι του Θεού. Έχουν ξέχασει ότι την
ειρήνη ο Χριστός τη δίνει και προσεύχονται
λέγοντας καμία ειρήνη με τα αφεντικά
ψιθυριστά γιατί αν τους ακούσουν και
χάσουν τη δουλειά τους θα τους πάρει ο
Διάολος και θα τους σηκώσει.
Αν φοβάστε
τη μοναξιά, λοιπόν, διασχίστε την άδεια
Αθήνα και ελάτε να φάτε στη γεμάτη σάλα
μας η έξω στο δροσερό πεζόδρομο της
Βαλτετσίου ενώ δίπλα σας θα γίνονται
βέρια και θα πέφτουνε μάπες αλλά ως εκ
θαύματος εσάς δε θα σας κόβεται η όρεξη.
Όπως δε σας κόβεται η όρεξη κάθε καλοκαίρι
που καίγονται δάση, ζώα και άνθρωποι
αλλά τα μοναστήρια μας μένουν άθικτα.
Μεγάλη η χάρη σου Παναγίτσα μου. Αν
έρθετε και δεν έχει τραπέζια ελεύθερα
θα σηκωθούμε εμείς να σας παραχωρήσουμε
τις θέσεις μας και θα κάνουμε ότι
χορεύουμε για να μη σας λείψουν τα
πανηγύρια των χωριών σας. Όλα αυτά
προϋποθέτουν να έχετε κανένα φράγκο
στην τσέπη βέβαια γιατί ψωμόλυσσες δεν
ταΐζουμε, παρά μόνο τα βράδυα όταν
κλείνουμε και έχουμε τη μεγαλοψυχία
και το Χριστιανικό, για να μην πω αναρχικό
ήθος, να χαρίζουμε στους φτωχούλιδες
και στους πρεζακιδες ό,τι περισσεύει.
Μην ξινίζετε τα μούτρα σας εσείς
οι πολιτικοποιημένοι και θεματοφύλακες
του κυκλωμένου Άλφα που μιλάω για
αναρχική ηθική. Όλοι το ξέρουν πως ο
Χρήστος ήταν ο πρώτος αναρχικός, ο
Σωκράτης ήταν ο πρώτος Χριστός, οι
Έλληνες ήταν οι πρώτοι που πήγαν στη
Σελήνη και εγώ ήμουν ο πρώτος Dj σε
σουβλατζίδικο. Πρώτος και τελευταίος
γιατί ό,τι έγραψα έγραψα και όση μουσική
έπαιξα έπαιξα. Από σήμερα θα είμαι απλά
ταμείας σε σουβλατζίδικο και παβω να
σας γράφω από τα ντεξ. Δεν είναι καιρός
για γέλια και ο χώρος δεν προσφέρεται.
Έχω κορεστεί από την κανονικοποίηση
τόσο της βίας όσο και της εκμετάλλευσης.
Τη μουσική θα την ακούω μόνος στα
ακουστικά μου μέσα στο μετρό και την
πένα μου θα τη φυλαξω για άλλα εγχειρήματα.
Ευχαριστώ πολύ και από καρδιάς το
ολιγομελές εκλεκτό αναγνωστικό κοινό
αλλά αποφάσισα να κηρύττω μόνο σε μπάρες
τις μικρές ώρες ή κατ ιδίαν σε όποιον
και οποία με αντέχει. Δε στέρεψα από
αφορισμούς, στέρεψα από κέφι για
διακωμώδηση αυτής της σιχαμερά υποκριτικής
κατάστασης που με περιβάλει για να βγάλω
ένα κομμάτι ψωμί (λευκό ατομικό καρβελακι,
λευκή μπαγκέτα σε φέτες ή μαύρο, ολικής
άλεσης με προζύμι).
Θα σας δω εκεί
έξω, ευχαριστώ και πάλι. Η αυλαία πέφτει
για τον Dj σε σουβλατζίδικο. Αdieu!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου